We speelden afgelopen zaterdag in Groningen een memorabele wedstrijd. Op de geel-blauw uitgedoste tribunes met veel lawaai producerende trommels, muziek en luid aanmoedigende supporters/studenten speelden we tegen de dames van Donitas 2. De aanmoedigingen bleken echter tijdens de wedstrijd niet synchroon te lopen met de punten die er in onze wedstrijd gescoord werden. Nee, naast ons speelden de heren van Donitas hun wedstrijd tegen Avior en daar was blijkbaar een spektakel bezig. Ik heb er trouwens weinig van gezien want het gebeurde achter mijn rug. Mijn focus lag meer op wat er voor mij gebeurde en probeerde daar wat invloed uit te oefenen op het verloop van de wedstrijd.
Eerste set
Kwam het door de kakofonie van lawaai waar we van onder de indruk waren en communicatie bijna niet mogelijk was of waren we nog niet geheel scherp na de lange reis vanuit Denekamp naar Groningen, feit blijft dat de dames van Donitas via 6-0, 9-2 en 12-3 uit de startblokken schoten. We kwamen niet onder hun serve druk vandaan en elke kans die ze kregen werd in een punt omgezet. Na in een time out even wat zaken, met name de serve strategie, nog even onder de aandacht te hebben gebracht, werd het van onze kant “weer een wedstrijd”. Donitas maakte een aantal aanvalsfouten en wij hadden onze verdediging weer staan. Langzaam kwamen we terug en bij 18-18 was de stand in evenwicht en het vertrouwen terug. Door een aantal goede serve series wonnen we de set met 25-21.
Tweede set
En dan denk je in de tweede set zo’n begin als in de eerste set overkomt ons niet weer…..nee dus…. We begonnen erg matig en kregen geen vat op hun linkshandige diagonaal. De servedruk viel weg en we konden het aanvallend niet afmaken. In deze fase was Donitas duidelijk een maatje te groot. De achterstand liep zelfs op naar 19-8. Maar dit damesteam van Devoko heeft een sterke vechtersmentaliteit en lieten dit ook weer in de tweede set zien. Langzaam werd de achterstand puntje voor puntje ingelopen maar bij de stand van 24-20 was het eerste setpunt voor Donitas. Devoko kwam nog terug tot 24-22 maar een aanval van Anke Sijbrandij aan Groningse zijde besliste de set. Opluchting aan de kant van Donitas…..
Derde set
Bij het begin van de derde stond iedereen weer op scherp. Anders beginnen dan in de vorige sets en beter communiceren in deze heksenketel was het devies. En dat werd in daden omgezet. Nu was het de Denekampse formatie die vanaf het begin het initiatief had en een ruime voorsprong nam. Bij 16-9 lag de wedstrijd een tijd stil omdat het DWF niet functioneerde en volgens een van de officials lag dat aan het feit dat er vanaf de tribunes werd “meegekeken”. (indien dit zo is en er die mogelijkheid bestaat dan is er voor de Nevobo werk aan de winkel, lijkt me JB) Er werd verder gegaan met de papieren versie van het wedstrijdformulier. Deze onderbreking leek het ritme wat verstoord te hebben en Donitas kwam wat dichterbij. Door een aantal goede serve series werd de set uiteindelijk met 25-19 gewonnen.
Vierde set
In de vierde set gaven de ploegen elkaar tot het midden van de set weinig toe. Tot 14-14 was de wedstrijd redelijk in evenwicht. In het midden van de set kantelde dit in het voordeel van Donitas. Waar zij wel de kansen benutten in de aanval, lukt dat dat niet bij Devoko. Wissels en time outs hadden niet het gewenste effect. Bij Devoko maakte Evi Ruinemans haar debuut in het eerste team. Donitas leek een vijfde set af te dwingen,…leek, want bij 22-17 in het voordeel van Donitas kwam Lotte Kuipers aan serve en serveerde de wedstrijd met 25-22 in het voordeel van de meiden uit Denekamp uit!! De ontlading was natuurlijk groot…..
Was dit nu:
De wedstrijd voor de poorten van de hel wegslepen ….of
Uit het graf herrezen…..of
Er als een dief in de nacht vandoor gaan met de punten….
En de terugreis verliep ook niet geheel vlekkeloos…
#Johans auto vervolgde de verkeerde bus richting Denekamp
(lees dit op het instagram account van dames devoko 1 wat we hiermee bedoelen…)
